کارگردان فیلم های سینمایی «طبقه یک و نیم» و «پاکول» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: این بسیار تأسف بار است که برخی فیلم های شریف، بی ادعا و مستقل مانند «شین» و «بی صدا حلزون» در سینماها به واسطه اکران ناعادلانه نابود می شوند و برخی فیلم های دیگر مانند «بخارست» و «انفرادی» که حرف چندانی برای گفتن ندارند مطرح می شوند و جیب سازندگان شان سرشار از سود و منافع مادی می شود.

وی ادامه داد: ما در سینما اصولاً برخلاف وعده ها و شعارها به جوانان اهمیت نمی دهیم؛ جوانی که آمده تحصیل کرده و فیلمنامه خوب نوشته هرچه دنبال سرمایه می گردد کسی روی فیلمش سرمایه گذاری نمی کند؛ هیچ نهادی از او حمایت نمی کند نه فارابی نه اوج نه حوزه هنری به او بها نمی دهند و او به واسطه عشقش به سینما مبجور می شود ارث و میراث و خانه اش را بفروشد و پول قرض کند و فیلم بسازد و در نهایت هم به واسطه اکران نامطلوب، سانس های بد و سینماهای نامناسب اثرش با کله به زمین بخورد.

اسماعیلی متذکر شد: آیا این اتفاق جز اینکه استعدادها در سینمای کشور نابود و سرخورده شوند دستاورد دیگری دارد؟ چرا ما باید جوانان را این گونه از سینما و هنر زده کنیم؟ چرا همه نباید به صورت یکسان و عادلانه امکان تولید و گرفتن وام های دولتی و اکران عادلانه داشته باشند؟

این سینماگر با بیان اینکه وظیفه مدیران سینمایی فرهنگ سازی است اظهار داشت: آقایان شما نباید تنها به برخی دوستان و نزدیکان خود توجه کنید! شما ملزم هستید به همه فیلمسازان جوان بها بدهید و به آن ها توجه کنید! البته برخی توجه کردن های شما هم غلط است مانند جایزه ای که در جشنواره فجر به یک دختر بچه دادید که اصلاً سرد و گرم روزگار را نچشیده و نمی داند سینما چیست! این کارتان جز اینکه جشنواره را بیش از پیش از چشم بیندازد دستاورد دیگری ندارد!

وی در پایان این گفتگو تصریح کرد: نباید اجازه دهیم سینما بیش از این پوچ و بی ارزش شود! بیایید برای یک بار هم که شده به همه اهالی سینما با یک چشم نگاه کنیم و برای همه فرصت های یکسان و برابر در نظر بگیریم. بی شک این وضعیتی که امروز در اکران حاصل شده مطلوب نیست و نیاز به اصلاح دارد.